The city of lights and romance​

De reis naar Las Vegas was nog geen 2,5 uur. Onderweg kom je langs de Hooverdam. Een prachtig groot bouwwerk, welke je vanaf de nieuw aangelegde snelweg ernaast helaas niet ziet. Het was erg druk op de smalle bergweg ernaar toe, dus hebben we besloten een bezoek hieraan over te slaan. Achteraf jammer, maar op reis moet je je er soms bij neerleggen, dat je niet alles kunt zien. Daar tegenover staat juist weer, dat je soms onderdeel bent van andere onverwachte,spontane gebeurtenissen en op andere mooie onverwachte plekken komt.

Wij logeren in Alexis Park Resort Hotel. Een redelijk klein hotel (voor Vegas begrippen) in een zijstraat van de strip, dat met name voor gezinnen ideaal is. Het is iets gedateerd, maar verder helemaal prima. We zijn nog wel van kamer geswitcht, want het stonk nogal in onze eerste kamer. Het leek erop alsof iemand met een flinke zatte kop de kamer had ondergesproeit… Nadat we met de auto nog even boodschappen gedaan hebben en een frietje en wrap gegeten hebben bij het Hard Rock Hotel aan de overkant van de straat, hebben we de auto ingeleverd. Vanaf nu tot aan het einde van San Francisco moeten we het doen met de benenwagen, openbaar vervoer, en nog beter; Lyft. Lyft is de tegenhanger van Uber waar je voor een paar dollar vanaf jouw lokatie een taxi rit kan maken. Goedkoop en bijzonder handig! De auto inleveren ging overigens met groot gemak. In tegenstelling tot onze ervaring in Portugal, werd er hier helemaal niet gekeken of er een krasje of een deukje meer in zat. Het was lopende band werk. We zaten dus ook binnen 5 minuten weer in de shuttlebus terug naar het hotel. 

Terug aangekomen hebben we even geluierd en zijn we gaan zwemmen. Het hotel heeft drie zwembaden, waarvan de mooiste en de grootste helaas alleen het weekend open is ;-( ..ff jammer… Maar de andere twee volstaan ook prima. Heerlijk om weer even lekker te zwemmen, en dit keer in het donker. We zitten redelijk dicht bij het vliegveld, dus ‘s avonds zie je ze vanuit het zwembad met lichtjes laag overkomen. Niet fijn als je dat thuis hebt, maar hier best leuk. Na het zwemmen hebben we we rond 22.30 uur heel Amerikaans een pizza op onze kamer laten bezorgen. Lekker!

Onze eerste ochtend in Vegas stonden we op met regen. Wie had dat bedacht! De temperatuur was daardoor heerlijk. Ca. 33 graden ipv 45 graden. Morris vond het zelfs te koud en wilde wel een jasje aan hahaha…. Na lekker, maar erg zwaar ontbeten te hebben in het hotel (kids hadden trouwens een wafel en wentelteefjes die fantastisch waren) zijn we lopend naar de strip gegaan. Prima te doen met dit weer. Daar zijn we als eerste opzoek gegaan naar een gek huwelijkscadeautje voor Hans en Astrid. Zij gaan later op de dag opnieuw trouwen in Vegas en wij mogen daarbij zijn. Een unieke en super leuke kans om dat ook eens mee te maken! We hebben een gaaf en toepasselijk cadeau laten maken (we vinden het zelf in ieder geval heel leuk ;-)), namelijk een metalen plaat met daarop het logo Married in Vegas, Elvis Presley en hun namen en de datum. Beetje fout, maar dat hoort bij een Vegas huwelijk. We doen graag mee….

Na geshopt te hebben, zijn we het Bellagio ingegaan, waar we heerlijk hebben lopen gapen naar alle bijzondere bezoekers, de gokkasten en het hele systeem. De kids mochten er rondlopen, maar niet stilstaan. Zolang ze in beweging zijn is het goed. Met uitzicht op het casino hebben we koffie gedronken in het Bellagio. Alle hotels zijn binnendoor of buitenlangs met elkaar verbonden. Na het Bellagio en facetimen met het thuisfront, zijn we het Ceasar Palace hotel gaan bekijken. Zoals de naam al zegt, geheel in stijl van de Romeinen. Het is een grote fantasiewereld, overal waar je in Vegas kijkt. Elk hotel heeft ook een groot shopgedeelte, dat geheel in het thema van het hotel ingericht is. Een soort stad met winkels, pleintjes, bruggetjes, weersimulatie.. maar dan binnen. In het Forum shopgebied van het Ceasar hotel zit de Apple Store. Guess what we’ve bought there…?

Met glunderende gezichtjes en de tas stijf vasthoudend ;-), hebben we een Lyft naar ons hotel genomen, om ons klaar te maken voor onze bijzondere leuke en hilarische avond. In onze geïmproviseerde huwelijkskleren en opgedirkt a la vakantiestijl zijn we lopend naar het hotel van Hans en Astrid gegaan, dat iets verderop in onze straat bleek te liggen. Daar aangekomen hebben we eerst gezellig wat gedronken op hun kamer, of liever gezegd loft, want jeetje wat een luxe. Ze stonden er zelf ook versteld van. Met uitzicht over heel Las Vegas (39e verdieping) hebben we kennis gemaakt met John, de vriend van Hans, die speciaal voor deze gelegenheid onverwachts aan was komen vliegen. Vervolgens stond er een prachtige limousine klaar, waar we ingestapt zijn voor een leuke en ‘in stijl’-rit over de strip, op naar de Graceland Wedding Chapel, waar Hans en Astrid opnieuw getrouwd zullen worden door niemand minder dan Elvis Presley himself! Alleen de limo rit was al een groot succes voor ons allen en ik denk dat de kinderen het niet snel zullen vergeten. 

Aangekomen bij de kleine kapel was er eerst een fotomomentje, waarna Hans en Astrid de volgende kandidaten waren. Hoe leuk is het als je dit bedenk als je 27 jaar getrouwd bent en een beetje gek wilt doen. Inspiratie voor ons over 10 jaar..;-)? Vegas blijft Vegas, dus voordat alles plaatsvindt, moeten eerst de zakelijke afspraken overeengekomen zijn (lees geld en tip betalen) voordat de ceremonie kan starten. En niet onbelangrijk, de getuigen moesten tekenen. Te grappig dat ik daar nu dus officieel opsta.

Vooraf blijk je alles te kunnen regelen, zo vertelde Astrid. Je kleur boeket, hoeveel liedjes Elvis gaat zingen, of je de limo wilt of niet. Je kunt het zo gek maken als je wilt. En als klapper, is alles live te volgen op Facebook. Nieuwsgierig? Kijk dan even op @gracelandchapel voor hilarische bruiloften en die van ‘Johannes en Astrid’. Het is net of jezelf in een film zit, zo herkenbaar is het van tv. Onze Elvis was een hele grote imponerende man, die al zingend ‘Love me tender’ Astrid weggaf. Daarna ging hij achter het altaar staan om de beloftes uit te spreken, om vervolgens te eindigen met nog een liedje. Alles was zo ontzettend fout, dat het zo ontzettend leuk was tot aan de nep bloemstukken aan toe. Ook de foto’s waren compleet door Elvis ingestudeerd qua poses. Echt hilarisch om te mogen aanschouwen. Zo zie je maar, dat een ontmoeting op de Ranch in ‘the middle of nowhere’ kan leiden tot een officiele taak als getuige, fotograaf en kerkvulling in Las Vegas twee dagen later.

Na het officiele gedeelte zijn we weer met ons allen in de limo gestegen en in stijl uitgestegen voor de hoofdingang van het Bellagio Hotel. Altijd al eens willen doen! Omdat kinderen daar de bar niet binnen mogen komen, zijn we een stukje verderop in het Venetian Hotel met the newly weds een borrel gaan drinken. Romantisch eerst langs het San Marco plein, waarna we op een Italiaans terras zijn gaan zitten met uitzicht op de gracht met de gondels. Klein detail,… alles van dit, is gewoon binnen ;-). 

Na een gezellige avond en naast de borrel ook een klein hapje, hebben we afscheid genomen. Wij blijven nog even in Vegas, maar zij gaan de volgende ochtend weer vroeg verder. Lieve Hans en Astrid, als jullie deze blog lezen, ontzettend bedankt voor dit onvergetelijke moment in onze vakantie. Wij, en zeker ook Noor en Morris, hebben ervan genoten! Hopelijk staat ons foute huwelijkscadeau mooi in jullie ‘foute’ kastje.

De volgende ochtend mocht er uitgeslapen worden. Noor nam dit wel heel erg letterlijk, dus nadat Morris bijna van zijn graatje ging van de honger, toch het kind om 11 uur maar wakker gemaakt. 

Aangekleed en al zijn we (weer met Lyft voor 2,5 dollar) naar het New York New York Hotel gegaan voor een ontbijt, of eigenlijk lunch. Onze kinderen zijn zo makkelijk op vakantie en passen zich zo goed en snel aan Amerika aan, dat een ontbijt met pizza geen enkel probleem is ;-). Daarna hebben we het kindercasino ontdekt. Eigenlijk gewoon een grote speelhal, waar je grijpautomaten hebt en andere games kunt spelen. Aansluitend hebben we plaatsgenomen in de Big Apple rollercoaster van het hotel. Een achtbaan buiten het hotel, langs het vrijheidsbeeld, dat er vanaf buiten niet heel indrukwekkend uitziet. Eenmaal bovenin de achtbaan, was hij eigen best heel hoog! Hoger dan we tot nu toe meegemaakt hebben, en ik kan zeggen, dat we met een dochter als Noor al aardig wat achtbanen gezien en beleeft hebben. Hij bleek niet alleen hoog te zijn, hij was ook echt best een beetje eng. Morris en ik hebben ons heel stevig vastgehouden…

Eenmaal weer buiten hebben we de andere hotels aan deze kant van de strip ontdekt. Het was geen hele hete dag vandaag in Vegas, maar toch nog steeds rond de 39 graden. Halverwege de dag kregen we een flinke dip. Na koffie, fris en een zitmoment, konden we er weer tegenaan. Na overleg hebben we besloten, dat het toch leuk is om naar een show van Cirque du Soleil te gaan. Eenmaal aan de balie, bleken er alleen nog maar tickets van 230 dollar p.p. te zijn. Toch iets ‘to much’… ;-).

Buiten het MGM Grand, waar we op dat moment waren (en waar Tiesto en Hardwell ook optreden), zit de M&M store van 4 verdiepingen en de officiele Coca Cola shop. Ongelofelijk wat je allemaal kunt verzinnen qua producten met M&M erop. Ook kan je er zelf een zakje M&M’s tappen. Een half pond kost 7 dollar! Even ter vergelijk, in een normaal zakje M&M zit ca. 3 ons. Die hebben we dus later gewoon in de supermarkt gekocht voor 2 dollar per zakje…

Op de bovenste verdieping hebben we nog een 3D film van M&M bekeken in een kleine bioscoop (die wel vrij toegankelijk was voor de verandering) om de ervaring compleet te maken. 

Naast de M&M zit de Coca Cola store. Ook groot en vol merchandise. Ontzettend leuk om te zien en doorheen te lopen. We zijn met een Coca Cola tasje weer naar buiten gekomen.

Aan het einde van de dag hebben we moe, maar voldaan, echt heerlijk (Europees) pasta gegeten bij een gezellig tentje. Een verademing na al het Amerikaanse eten, waar overal toppings en lagen kaas bovenop gaan.

Vandaag zijn wij pas echt geïntegreerd; we hebben zelfs onze wijn, waar we volgens het restaurant nog recht ophadden, in plastic bekertjes meegekregen voor thuis. Het was 3 glazen voor de prijs van 1 en we hadden geen 3 glazen genomen. Hoe hilarisch is het, dat je met je doggyglass ;-) overstraat gaat. 

Eenmaal bij het hotel, hebben we in het donker nog een duik genomen in het zwembad. Heerlijk na zo’n dag. Morgen alweer onze laatste dag in Vegas, maar er valt nog genoeg te zien!

De laatste dag in The City of Lights zijn we begonnen met een ontbijtje in ons hotel. Dit keer een lopend buffet, zonder de heerlijke wentelteefjes. Onze vriendelijke bediende ging het wel even regelen in de keuken met de zelfbedachte reden dat het jongetje een voedselallergie had en alleen wentelteefjes mocht haha. Ze smaakten nog lekkerder dan de vorige keer ;-).

Vandaag was het grote zwembad open en daar moesten we natuurlijk gebruik van maken. Tot ca. 2 uur hebben we heerlijk gezwommen en gerelaxed, waarna we ons hebben omgekleed en de koffers hebben ingepakt. Vanmiddag strepen we ons bezoek aan Fremont Street, gokken en de Bellagio fontijn by night af van ons to see-lijstje.

Fremont street is waar het in 1905 allemaal begon in Vegas. Daar vind je het eerste hotel, het eerste casino en het eerste theater. Het ligt een stukje verder van de Strip, in het oude gedeelte. Om weer leven in de brouwerij te krijgen, hebben ze Fremont street in de jaren 90 opgepimpt met een 460 meter lang LED-scherm van 70 miljoen dollar. Het scherm bevindt zich op 27 meter hoogte en overkoepelt 4 casino’s.

Om te gokken met kinderen moet je inventief zijn. In het Bellagio hebben we ze met drinken aan een bar van een snackcorner gezet, met uitzicht op de speelautomaten, waar wij een gokje gewaagd hebben. Guus geluk had dit keer meer geluk in de liefde dan in financien.

Morgen gaan we vroeg op en pakken we een binnenlandse vlucht naar San Francisco, waar het ca. 20 / 25 graden koeler is.

Filmpje volgt:) meer foto's onder t tabje foto's :)

"