Bye Bye San Francisco

Onze laatste twee dagen in SF zijn we begonnen met een ontbijtje, waarna Noor en ik de winkeltjes in Chestnut Street hebben bezocht. Een klein gezellig straatje, twee blokken bij ons vandaan, vol cafeetjes, koffietentjes en unieke boetiekjes. We zitten in een redelijk dure wijk en dat is ook te zien aan de mensen, de auto’s en de prijzen in de winkels. Weinig aanbod voor een dertienjarige die het ‘moet doen’ met kleedgeld. Wel hebben we een leuke schoolagenda gescoord. 

Opvallend is dat er in SF, en zeker ook in onze wijk, veel slanke vrouwen (mannen zijn blijkbaar aan het werk) in sportkleding met een yogamatje als decoratie rondlopen. ‘s Avonds zien ze er daarentegen uit om door een ringetje te halen in een redelijk Franse kledingstijl. De namen van de kroegen en bedrijven zijn soms hilarisch. Zo heet een kroeg ‘The tipsy pig’ en de wasserette ‘The lost sock’. 

Rond 12.30 uur treffen we de mannen weer, met onze fietsen, bij de Bike rental om onze fietsen in te leveren. Vanaf daar hebben we een Lyft genomen naar de hoek Grant Ave en Bush Street. Daar ga je door een grote Chinese poort Chinatown binnen. Gek genoeg waan je je echt in Azië. Naast het feit, dat alles wat je daar kunt kopen in de souvenierswinkeltjes ook echt ‘made in China’ is ;-), komt het authentiek over. In deze wijk kan je niets anders eten dan Chinees of Japans. Even jammer als het net lunchtijd is en de kids Chinees eten niet lekker vinden. We hebben onze ogen uitgekeken. De mensen, de bouwstijl, de winkeltjes en de sfeer die er hangt is bijzonder. Ook is er een Fortune Coockie fabriek gevestigd, welke we natuurlijk moesten bezoeken. In een kleine steeg rook je aan de zoete lucht al, dat we in de buurt kwamen. Eenmaal aangekomen was het een heel smal en lang winkeltje/fabriekje, waar een paar vrouwen papiertjes in koekjes aan het vouwen waren. Uiteraard hebben we een paar koekjes gekocht en hebben we onze gelukkige toekomst zekergesteld. 

Chinatown gaat over in de wijk Little Italy, welke met recht klein is, maar waar we wel heerlijk Italiaans geluncht hebben met pasta bolognese, pizza, wijn en goede espresso. Vanuit Little Italy loop je naar Russian Hill. Zoals de naam al zegt, aardig bergopwaarts. Een mooie wijk met op het puntje van de ‘hill’ een prachtig tennis en basketball court. Bergafwaarts en spelend met de verdwaalde tennisballen, die bergafwaarts geslagen waren, hebben we bij Swensen’s een ijsje gegeten. Naar eigen zeggen de plek waar ‘happiness never melts’. Al lopend kwamen we bij de befaamde kronkelweg van SF. Deze was van verre al te zien, vanwege de vele toeristen die er stonden en de rijen auto’s die er vanaf wilden. Sommigen met camera hangend uit de auto. We hebben onze ‘internationale dag’ afgesloten met een bezoekje aan het shopgedeelte van Union Street, waarna we al aardig dicht bij ons appartement bleken te zijn. En dus lopend teruggegaan zijn en thuis wat gegeten hebben.

Vanmorgen was het tijd om onze huurauto weer op te halen voor onze laatste week van de vakantie. Deze stond klaar bij de luchthaven, waar we natuurlijk weer met een Lyft naar toe gegaan zijn. Het leuke van het logeren in een airbnb en het nemen van een Lyft is, dat je te maken hebt met locals. Zo hoor je leuke tips en verhalen over de omgeving en Amerika in het algemeen. Onze chauffeur van vanmorgen maakte het wel heel bond! Zo wist hij ons te vertellen dat de rijken (waarvan er veel zijn in SF) bezig zijn met anti-ageing door bloedtransfusies te ondergaan van het  bloed van 6-jarigen en door het verlengen van de chromosomen; baby’s tegenwoordig al ingesmeerd worden met marihuanaolie om ze lekker te laten ontspannen; of we er al over nagedacht hebben, dat het vluchtelingen- en immigratievraagstuk niet het gevolg is van een conspiracy theory, omdat we er op dit moment mee overspoeld worden; dat de banken over de hele wereld hun strategie aan het veranderen zijn en investeren in digitaal geld als Bitcoin, om er zelf rijker van te worden. En we sloten onze rit af met een mooi verhaal over zijn vader, die tijdens de WOII met onderzeeërs werkte, en waarvan de buurman een fundrasing heeft opgetuigd om gezonken onderzeeërs met de bemanning weer boven water te halen (en welke techniek hij daarbij gebruikte). Het is ons alleen niet duidelijk of die buurman nu wel of niet zelf een overlevende is geweest van een onderzeeër, waarvan een compartiment onder water is komen te staan en maten bij verdronken zijn. Kortom; we zijn vandaag in een half uur een heel stuk wijzer geworden.

Aangekomen bij het verhuurbedrijf was het een drukte van jewelste. Een heel blik vakantiegangers was opengetrokken, die allemaal een auto wilde huren. We hebben zeker 1 uur in de rij gestaan om ons aan te melden, waarna we met ons betaalbewijs weer een mooie midsize SUV uit de rij mochten uitkiezen. Ditmaal is de keuze gevallen op een witte Jeep. De mannen zijn weer blij…. 

Vandaag wilden we aan de andere kant van de Golden Gate Bridge, en dus net buiten SF, Muir woods bezoeken. Een park met zeldzame Redwood trees. Het lijkt wel of de tijd ons inhaalt vandaag, want net zoals bij het autoverhuur bedrijf, schiet het allemaal niet op. De weg naar Muir woods is druk met files en eenmaal aangekomen, is het bijzonder druk om alleen al je auto te parkeren. We besluiten verder te rijden en direct door te gaan naar de wijn streek Sonoma (naast het bekende Nappa Valley), een uurtje rijden naar het Noorden. Onderweg hebben we geluncht bij de Pelican Inn. Een echte Engelse pub bij Muir beach. De sfeer was super leuk en voelde als een echte pub. We hebben daar Guinness Stew, Shephard’s Pie, Sausages en Fish&Chips gegeten. De sfeer maakte het eten goed, zullen we maar zeggen….

Ook ons vervolg naar Sonoma schoot niet op. Er bleek een autocross te zijn, waardoor we zeker 40 minuten in de file gestaan hebben. Rond 16.15 kwamen we pas aan op onze plaats van bestemming. Gelukkig bleek het een schattig dorpje te zijn, waardoor we niet voor niks zo lang in de auto gezeten hebben. Sonoma ligt midden tussen de glooiende wijnvelden. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat je in Frankrijk bent. Ook zijn er veel antiekwinkeltjes langs de weg. In deze regio zijn er tientallen wijnhuizen, die je kunt bezoeken en waar je wijnen kunt proeven. Vaak tegen betaling en met reservering. Omdat we laat aangekomen waren en we de kids daar geen plezier mee doen, hebben we ons beperkt tot het plaatsje Sonoma. Een plaatsje waar iedereen een praatje met je maakt. In het midden is een groot centraal plein met daar omheen winkels, cafeetjes en galerieën. Op het plein vind je speeltuinen, gras en picknicktafels, waar gezinnen en stelletjes op meegebrachte tafelkleedjes eten en wijnproeven. Omdat we weinig tijd hadden, hebben we ons laten informeren bij de toerist information. Zij wisten ons te vertellen dat er die avond bij het wijnhuis Sebastiani, twee straten verderop, een speciale avond was met muziek, wijn (van het wijnhuis natuurlijk) en diverse foodtrucks. Het deed ons erg denken aan de Franse Marche Nuits (avondmarkten). Deze staan altijd bovenaan onze favorietenlijstje. En dus ontzettend gaaf dat ze dat hier in Amerika ook kennen en dat wij er toevallig waren. Het was gezellig druk. Iedereen zat op een kleedje, aan de picknicktafels of op de rand van de fontijn zijn gekochte eten en wijn te nuttigen. Binnen in de wijnschuur was muziek en werd er door sommigen een dansje gewaagd. In plaats van de Franse escargots en baquettes hebben we nu gekozen voor de hotdog, hamburger en friet. Deze smaakten prima bij de Sebastiani wijn. 

Optijd zijn we weer terug gereden naar SF, waar we nu minder dan 1 uur over deden. Eenmaal weer de Gouden brug over (die toch echt rood is), konden we het niet laten en zijn we ook zelf met de auto de befaamde kronkelweg afgereden; Onder het motto ‘Nu we er toch zijn…..’ Ook het huizenblok uit de tv serie Family Ties (ken je die nog…) ligt in SF. Deze huizen, bekend onder de naam Painted Ladies, hebben we natuurlijk ook op de foto gezet. Het reizen met het openbaar vervoer is ons afgelopen dagen goed bevallen, maar de luxe van een auto en het ervaren van een stad, als jezelf achter het stuur zit, is ook weer heel fijn! Vooral de mannen onderons waren weer in hun nopjes vandaag. Tijd om terug te gaan en onze koffers in te pakken. Want morgen verlaten we SF en gaan we weer op weg naar het Zuiden van Californië. 

Foto’s volgen.