City of Angels

Onze laatste vier dagen brengen we door in LA. De op een na grootste stad van Amerika en een conglomeraat van ca 9 miljoen inwoners….. Wij verblijven in de wijk Manhattan Beach. Een rustige wijk aan de kustlijn, iets ten zuiden van de stad. Volgens Christine (waar we de gezellige avond in Los Alamos mee hebben beleefd) is het een wijk van 40 plussers, die zijn blijven hangen in hun jeugd. Tot nu toe vinden wij het hier top. Misschien komt het omdat we zelf ook jeugdige 40 plussers zijn ;-). Ook ditmaal hebben we weer een airbnb geboekt. Een leuk appartementje aan de achterkant van het huis van de eigenaar, met eigen opgang en een kleine patio. 

De eerste ochtend in Manhattan Beach hebben we rustig aan gedaan. Heerlijk aan de ronde tafel ontbeten. Het is fijn weer even je eigen ontbijtje te kunnen maken in plaats van een ontbijt buiten de deur. De eigenaren van het appartement hebben een cateringbedrijf, waardoor onze keuken volledig uitgerust is met apparatuur en inhoud. De laatste dagen worden het dus heerlijke afbakbroodjes uit de oven ‘s morgens. 

Na het ontbijt en gekeutel, zijn we rond half twee naar het strand gegaan met de Downtowner. Een soort Lyft van Manhattan Beach, welke gratis is. Je download de app, je geeft aan waar je bent en naar toe wilt. Een vriendelijke jongen komt je dan ophalen in zijn verlengde golfcar. Om je vervolgens af te zetten waar je maar wilt, als de hele rit maar binnen Manhattan Beach is. Top! Wij hebben ons af laten zetten bij de pier. Hier heb je een mooi zicht op de surfers, die de golven proberen te bedwingen. Ook aan dit strand zijn de golven weer ontzettend hoog. Leuk dus om een tijdje te blijven kijken. Na ons meest sterke kopje espresso ooit op deze pier gedronken te hebben (we houden van sterke koffie en mochten dus niet klagen van Noor nu we eindelijk sterke koffie gevonden hadden) zijn we lekker het strand opgegaan. Na een koude week San Francisco is het hier weer heerlijk warm met ca 30 graden. Maar is het ook weer wennen. Vooral Morris moet weer even acclimatiseren. Doordat we veel doen deze vakantie, blijkt een dagje strand ineens ‘saai’ te zijn. Noor heeft winkels aan de boulevard gespot en is onrustig. We hebben de mannen dus achtergelaten en zijn samen even gezellig op pad gegaan. Uiteindelijk zijn we met een cadeautje voor het thuisfront weer teruggekomen. 

Op het strand was het ondertussen eb geworden, waardoor de stroming erg sterk en onvoorspelbaar was. Maar tegelijkertijd ook heel gaaf om in te zwemmen. Het bodyboard, dat weer bij ons appartement zit, hebben we toch maar niet gebruikt, want het ging wel heel erg hard. Op het strand waan je jezelf middenin Baywatch. Helaas voor Ries heeft hij nog geen vrouwelijke schone in een rood badpakje zien huppelen. Maar wij hebben al aardig wat wasbordjes in een rood zwembroekje gespot, die met hun rode reddingsboei in de hand, quasi nonchalant vanuit hun gebouwtje of lopend op het strand, alles in de gaten houden en bereid zijn levens te redden. We hebben de dag afgesloten met een grote pizza uit de doos, etend op onze handdoeken op het strand. Het echte vakantie gevoel. 

De volgende dag zijn we weer rustig begonnen. Noor is begonnen aan een puzzel van 1000 stukjes, die hier in het appartement ligt. De uitdaging is dus om deze af te krijgen voordat we weggaan. Op de radio hebben we Ajax - Nice nog een beetje gevolgd. Na de teleurstelling zijn we rond 3 op de fiets gestapt, die we ook dit keer weer bij het appartement mee kunnen nemen. Na San Diego en San Francisco, moeten we toch ook hier nog even de fietspaden testen. We willen langs het strand, op het speciale fietspad, naar Venice Beach fietsen. Een strand dat in de top 5 lijstjes staat. De route zelf is minder romantisch als je zou denken, want we gaan een heel eind langs de waterzuivering. Of het nu de Kwalitatief Uitermate Teleurstellende fietsen zijn, de warmte, de heuvels of de lange route…. We komen bekaf en minder enthousiast aan bij Marina del Rey. Een havenplaatsje net voor Venice Beach. Daar hebben we geluncht bij een Italiaan. Zijn ex-vrouw blijkt in Enkhuizen te wonen en hij is bevriend met Marco van Basten. T’is maar even dat je het weet…

Vol goede moed zijn we weer op de fiets gestapt om het laatste kwartiertje naar Venice Beach te fietsen. Daar aangekomen blijkt het een totaal ander stand te zijn dan Manhattan Beach. Het lijkt wel op een kermis of attractiepark, want overal is wat te zien, te beleven of te doen. Ook ruik je hier aan de lopende band marihuana. Iets wat we overigens de hele vakantie in Californië dagelijks zien en ruiken. ‘Medicinaal’ is het hier namelijk toegestaan. We hebben een tijdje staan kijken bij het skateboarden. Hier in Venice Beach hebben ze het echt tot kunst verheven. Zelfs kleine jongetjes doen de mooiste trucs. Morris kon er geen genoeg van krijgen. Vrij snel moesten we ‘t hele eind weer terug op de fiets om voor het donker thuis te komen. Licht zit er namelijk niet op. Je begrijpt; ik heb geen vrienden gemaakt vandaag met mijn goede ideeën….. 

Terug ging iets makkelijker en sneller. We zijn op het fietspad langs het strand zelfs nog door een heuse filmset van Paramount gefietst. Toch even jammer dat ze ons niet gevraagd hebben te figureren in de film ;-). Net voor het donker zijn we thuisgekomen. Daar hebben we gelijk de auto gepakt om weer naar het strand te gaan voor een welverdiende en verkoelende Midnight swim bij zonsondergang. Jeetje, dat was gaaf!! We hadden een super mooie zonsondergang, het was nog heerlijk warm en de golven waren nog even onstuimig. Een top afsluiter van de dag. Hopelijk is de fietstocht vergeven……

Op onze derde dag in LA gaan we op pad. Na de broodjes uit de oven, zitten we voor ons doen redelijk vroeg, rond half 11, in de auto op weg naar Rodeo Drive. De dure winkelstraat van LA in de wijk Beverly Hills. Omdat de stad zo immens groot is, duurt het ca 45 minuten om er te komen. De straat is zoals je het kent van tv. Mooie grote straat met palmbomen, versiert met de duurste winkels. Vanwege een openingsfeest van het seizoen, was de straat voor autoverkeer afgesloten en stonden er allemaal tafeltjes en stoeltjes op de straat. Ontzettend leuk om er even een halfuurtje doorheen te lopen en de etalages te spotten. Ons bezoek aan deze dure winkelstraat hebben we overigens in stijl gedaan. Onze parkeergarage kende namelijk alleen Valet Parking. Bij terugkomst stond de auto 3 meter bij ons vandaan. Toch fijn dat je die 3 meter dan niet hoeft te lopen….. hilarisch!

We gaan verder naar Hollywood Boulevard, waar de Walk of Fame is. We hebben al begrepen dat het hier vergane glorie is. Maar we moeten het toch even gezien hebben. De straat is vies, druk, ruikt naar urine, marihuana, veel zwervers en veel mannen die je een Celebrity Tour willen verkopen, die leidt langs de huizen van bekende mensen. Toch is het leuk om over de ruim 2500! sterren te lopen. Dankzij de ANWB reisgids van Californië zijn we het Hollywood Roosevelt hotel binnen gegaan. In dit hotel zijn in 1929 de eerste Oscars uitgereikt (duurde 5 minuten) en sinds het bestaan is het een komen en gaan van beroemdheden. Marilyn Monroe en Charlie Chaplin zouden hier min of meer gewoond hebben. In 2005 is het helemaal gerestaureerd. Wij hebben er geen beroemdheden gezien, maar hebben er wel heerlijk geluncht in de sfeervolle klassiek chique bistro. Het is een oase van rust in vergelijking met de hectiek buiten. Blij dat we deze verborgen plek gevonden hebben, zijn we weer terug naar de auto gelopen om ons klaar te maken voor een selfie voor het Hollywood sign.

Vanuit Hollywood Boulevard zie je de letters al op de berg. Een ontzettend leuk kronkelstraatje, met aan weerszijden prachtige huizen, leidt ons de berg op, net onder de letters. Wij zijn niet de enige! Nadat we de auto geparkeerd hebben en alle borden met verboden te betreden hebben genegeerd, staan we vlakbij de letters. Vink.. deze kunnen we ook afstrepen van ons lijstje. Terug in de auto gaan we richting het Griffith Park. 

Wie LA in de toekomst een bezoek gaat vereren, moet hier zeker naar toe! Het is een heel groot park met boven op Mount Hollywood het Griffith Observatory. Een prachtig gebouw met het mooiste uitzicht over de stad. Vooral ‘s avonds in het donker echt schitterend. Het Observatory is een donatie van Griffith J. Griffith aan de stad geweest, ergens rond 1900. Het is een combinatie tussen een sterrenwacht, museum en omniversum. En wonderbaarlijk gratis toegankelijk. Het was dan ook druk, maar we hadden geluk met parkeren en met ons moment van aankomst. Vooral wanneer het donker gaat worden en de zon ondergaat, komt iedereen hier naar toe. Vanuit een van de koepels kan je met een grote telescoop naar de maan kijken. Dat hebben we natuurlijk gedaan. Bijzonder om de maan van zo dichtbij te zien. Verder is er van alles te lezen en te zien over de sterren, planeten en het heelal, laten ze de aardrotatie zien, zijn er seismografen die de aardbevingen in Californië bijhouden (zo’n 30 per dag!) en hebben we het planetarium bezocht. Te vergelijken met het omniversum. Achteroverliggend in een koepel trekt het mysterie van het universum aan je voorbij, waarbij je echt het gevoel hebt door de ruimte, langs de sterren en de  planeten te reizen en onderdeel te zijn van o.a. The Milky Way. Wij vonden het adembenemend en het staat absoluut in ons toplijstje van deze vakantie. Eenmaal weer buiten hebben we nog even genoten van de magische lichtjes van de grote stad onder ons, waarna we weer in de auto terug gegaan zijn, om nog tot half 3 te puzzelen, want die moet af!

Kijk voor meer foto’s onder het tabje foto’s.

Helaas zitten we aan ons quota qua video uploads. Kijk daarom voor video’s op: 

https://youtu.be/NcXpwcn8F3c 

https://youtu.be/0xdU5hWLQ6c

https://youtu.be/M2GkSiXT6BI

https://youtu.be/BKHWgnmN9Ds